سوز گرما, نسیم را چقدر لطیف و دلنواز می کند.
تشنگی شدید در هوای گرم , اب خنک را چه گوارا و دلپذیر می نماید.
تاریکی شب ظلمانی , سپیده صبح را چه اندازه چشم نواز و امید بخش می گرداند.
و...پستیها و خستها و زشتیهای انسان, چقدر انسان را نمایان و متعالی می کند.
ایهام جمله اخر با توضیح جملات قبل مرتفع می گردد.